Naam:
Mevr. Bep van Deuren
Leeftijd:
81 jaar
Datum aanvang tuin:
Vanaf het eerste begin……. 8 juni 1978. 22 Oktober 1971 werd “de vereniging van volkstuinders” opgericht, maar het duurde nog 7 jaar eer het eerste complex officieel werd geopend! De naam Ridderspoor werd 2 oktober 1979 aangenomen! Mijn (ex) man en ik stonden op de 10de plaats om een mooie tuin uit te zoeken.
Einde tuin:
Exacte datum niet bekend, maar totaal ongeveer 32 jaar de tuin gehad. Tuin nr.19.
Nadat de tuin was overgedragen, kreeg ik een zwaar brommer-ongeluk, waarbij ik mijn nek brak, mijn been op 5 plaatsen gebroken was en ik een hersenschudding had. Ik moest 4 maanden in een verpleeghuis revalideren! Ik miste mijn tuin, maar was zooo blij dat hij nu in goede handen was en is!
Alleen of samen:
De helft van de tijd samen met mijn (ex) man, die inmiddels overleden is. Hij deed het zware werk en ik deed de bloemen, planten en groente en zorgde dat de tuin een juweeltje werd!
Na de scheiding verzorgde ik de tuin alleen en genoot ervan samen met mijn familie en vrienden. Toen de tuin 25 jaar in mijn bezit was, gaf ik een groot feest op de tuin voor familie en vrienden. Dat was in 2003, toen ik ook het erelidmaatschap kreeg !
Ook heb ik toen de tuin 25 jaar bestond en er een groot feest georganiseerd werd, voor iedereen heerlijke pannenkoeken gebakken! Heel gezellig was dat!
Wat vond/vindt u zo leuk aan de tuin?:
Vooral in de tuin werken en het steeds mooier maken, vond ik een uitdaging. De oase van rust op de tuin vond ik heerlijk!
De kantine hield ik ook vaak op orde. Ik haalde een doekje over de tafels en zorgde dat het er weer netjes uitzag. Dit deed ik vaak samen met Bep Zierikzee. Met haar heb ik ook de vitrages en overgordijnen gemaakt, die voor de ramen hingen in de kantine. Ze zijn er nu afgehaald. De kantine is, door vele handen van de leden, zelf gebouwd, maar de credits gaan vooral naar de heer v.d. Heuvel!
Ik kreeg ook veel leuke contacten en vrienden en vriendinnen voor het leven!!
Wat vond u een nadeel aan de tuin:
Ik vond niets een nadeel. Ik vond het heerlijk!!
Vertel een (leuke) anekdote:
Op een dag kwam er ineens een hele lieve poes naar mijn tuin. Iedere keer als ik er was kwam hij aangelopen of was hij er al! Dit was heel gezellig en hij was een maatje voor mij! Ik gaf hem eten en drinken, maar was een beetje bang voor de winter die er aan zou komen! Ik heb veel om mij heen gevraagd. Het bleek dat de poes van een omliggende boerengezin was en op een gegeven moment kwam hij niet meer. Hij was terug bij zijn baasje!
Wat wilt u nog kwijt?
Ik hoop dat ik , met alle bewoners van Driehoorne, hééél oud mag worden!!!!
Dat wensen wij haar ook!!
Astrid Pronk bedankt Bep van Deuren voor haar prachtige verhaal!
Januari 2016
meer mensen leren kennen? lees het verhaal van Jolanda en Jan Splinter