aardappelziekte Phytophthera infestans
Phytophthora infestans of aardappelziekte is een schimmelziekte. Deze ziekte kan in aardappelen enorme schade aanrichten. De ziekte is herkenbaar aan de donkere vlekken in het blad.
Deze vlekken zijn het gevolg van aantasting van de Phytophthora schimmel. In het midden van de donkere vlek is het blad dood. Op het grensvlak van het afgestorven gedeelte en het gezonde gedeelte is meestal een zone te zien waar de schimmel actief is.
Onder vochtige omstandigheden, bijvoorbeeld op regenachtige dagen en na een nacht met veel dauw, is aan de onderzijde wit schimmelpluis zichtbaar. In dit schimmelpluis worden de sporen gevormd.
aangetast blad 
donkere plekken 
wit schimmelpluis (sporangiophores)
levenscyclus van Phytophthora infestans
sporendoosje (sporangium)
gevuld met sporen
schimmelspore (zoospores)
De schimmelsporen zijn de ziektekiemen. Deze verspreiden zich door de lucht. Zo kunnen zij de buurpercelen aantasten. Ook via schoeisel of kleding kan dit gebeuren.
Als het regent kunnen de schimmelsporen ook de grond indringen. Daar besmetten zij de knollen besmetten.
De schimmelsporen veroorzaken myceliumgroei in de knol. Vaak dringen daarna bacteriën de aangetaste knollen binnen. Dan ontstaat knolrotting.
Aardappelen, die na de oogst in de grond zijn achtergebleven, vormen dan ook een gevaarlijke bron van infectie.
knolrotting 
schimmelplekken 
aangetaste aardappel 
aangetaste aardappels
Wij kennen al jaren de aardappelziekte. Maar wat velen van ons weten niet, dat door de import van aardappelen uit Mexico in 1976 er een nieuwe stam Phytophthora infestans werd ingevoerd. Deze nieuwe stam kruiste zich met de hier al bijna anderhalve eeuw voorkomende vorm. Daardoor ontstond een veel agressievere vorm. Deze nieuwe stam overwintert in de grond. Hij dringt sneller binnen in een plant en heeft een veel hogere groeisnelheid. Kortom, hij is veel gevaarlijker voor de aardappelteler. Een bijkomend nadeel is, dat de aardappelziekte veel eerder verschijnt.
Controleer tijdens de groei uw aardappels wekelijks op ziekte. Vraag bij twijfel advies van andere tuinders of de tuincommissie.
Geen enkel aardappelras is voor 100% resistent tegen deze ziekte. Daarom wordt geadviseerd om alleen minder vatbare rassen te telen.
rassen en aardappelziekte
vroeg
Vroege aardappelen zijn over het algemeen gevoelig voor aardappelplaag. Vandaar een selectie van drie rassen die in deze groep behoren tot de minst vatbare voor aardappelplaag. Dat geldt zeker wat betreft de overzetting naar de knol.
’Première’ – Kan zeer vroeg geoogst worden. Bloemige aardappel met gele gladde schil en lichtgeel vruchtvlees.
‘Prior’ – Vast in de kook. Geschikt voor kleigrond.
‘Fresco’ – Vroeg aardappel. Vastkokend. Zeer goede keukenaardappel, geschikt voor frieten. Lang bewaarbaar.
halfvroeg
Eén ras is bijzonder tolerant tegen aardappelplaag en wordt zelfs aangeraden voor biologische teelt.
‘Sante’ – Een bloemige aardappel met lichtgeel vruchtvlees. Geschikt voor alle bereidingen. Goede bewaaraardappel.
middenlaat en laat
‘Agria’, ‘Nicola’, ‘Charlotte’ zijn vrij tolerante soorten tegen aardappelplaag.
Bijzonder resistent tegen aardappelplaag zijn :
‘Ditta’, ‘Remarka’ , ‘Disco’, ‘Surprise’, ‘Allure’, ‘Aziza’ en ‘Texla’ , deze laatste heeft eigenlijk nooit last van aardappelplaag.
LET OP!
Alle aardappelplanten kunnen ziek worden. Zieke aardappelplanten moeten binnen 24 uur geruimd worden.
Neem het loof mee naar huis en laat het niet op de tuin. Dit geldt ook voor tomaten. Deze zijn ook vatbaar voor aardappelziekte.
Wouter Brouwer